Stories: #Vies-zaakje - 11 (#spreekwoordenverhaal)

Eric heeft haar niet voor niets laten komen. Dit #spreekwoordenverhaal is ook een #turbosprookje van #140woorden en een #sprookje van #walnoottotwasknijper.

Na thee met koetjes en kalfjes was het de hoogste tijd voor een goed gesprek. Er moesten spijkers met koppen geslagen worden, er was genoeg water naar de zee gedragen, aldus Eric. Het prakje bloemkoolpuree had hij achter de kiezen. "Ik leg het loodje", zei hij, "mijn tijd zit er op, ik draag het stokje over aan jou".
Zij was met stomheid geslagen, voelde zich niet echt geroepen over een stelletje ijstrollen te waken. Liever zou zij de fiets aan de haak hangen, alleen haar eigen boontjes doppen.
Eric hoorde haar denken. "De soep wordt nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend", zei hij," jij kunt het varkentje wassen, met hulp van de verloren zoon die een oogje in het zeil houdt en van alle markten thuis is".
"Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt", zei zij.