#vervolg #turboverhaal: Vies zaakje - deel 10
Het #sprookje van #walnoottotwasknijper gaat door en felt #140woorden. Eindelijk in #Trollenland met #kabouter en #hondensleevervoer...
Het vervoer was zo gevonden. Zodra zij de kabouter een paar walnoten gegeven had en brood met pindakaas en sambal, stond er een hondenslee voor hun neus.
"Er zit geen bestuurder in", zei zij, "is dat wel vertrouwd?"
De kabouter zat al. "Ze weten de weg", riep hij.
Zij staarde naar zijn neus. Er hing een grote snottebel, het leek wel een ijspegel. Zij sprong in de slee, zat nog maar net of deze ging er vandoor. Het was warm onder de huiden.
Toen zij haar ogen opende stond Eric er. Niets veranderd.
"Ik zie dat je iemand bij je hebt". Hij knikte naar de half versteende kabouter met een ijspegel aan zijn neus. "Je weet dat hij hier niet kan overleven?"
Comments
Post a Comment